Ideałem każdego pszczelarza są zdrowe i silne rodziny pszczele ale jednak rzeczywistość jest taka, że jak w najbliższej okolicy [2 km] pojawią się choroby, to gospodarki pasieczne mogą się zarażać. Ważne jest, żeby prowadzić zabiegi profilaktyczne w imię znanego powiedzenia: lepiej zapobiegać niż leczyć. Pamiętać należy, że tylko zdrowe pszczoły pozwalają na sprawne funkcjonowanie pasieki i pozyskanie wysokiej jakości miodów:
- Warroza – zwana Varroasis, lub varroa disease, wywoływane przez roztocze Varroa destructor.
Roztocze Varroa
Zanim roztocze Varroa zaatakowały zachodnią pszczołę miodną – Apis mellifera, pasożytowały wyłącznie na wschodniej pszczole miodnej – Apis cerana. Dlatego potrafiły dobrze się dostosować do pasożytniczego trybu życia na pszczołach i w rodzinach pszczelich. Na pszczołach pasożytują tylko samice tego gatunku Varroa destructor. Męskie osobniki znajdują się wyłącznie w czerwiu zasklepionym i giną od razu po zapłodnieniu. Długość życia samicy jest uzależniony od cyklu rodziny pszczelej. W okresie wiosenno – letnim osobniki Varroa destructor będą żyły do trzech miesięcy, a w pozostałą część roku przeżyją nawet ponad sześć miesięcy.
Leczenie warrojy powinno odbywać się systematycznie. Stosując środki chemiczne należy zwrócić uwagę na okres karencji na miód towarowy. W Polsce do walki z roztoczem dopuszczonych jest wiele lekarstw o zróżnicowanych składzie a zawierających między innymi: amitrazę, flumetrynę, kwas mrówkowy, szczawiowy lub mlekowy.
Pasożyt Varroa destructor znacznie chętniej zasiedla czerw trutowy niż czerw pszczeli, ze względu na to, że komórki trutowe są większe. Jeszcze do niedawna powszechna była praktyka, że wiosną, kiedy pszczoły zaczynają wypacać wosk wstawia się do ula 1-2 ramki bez węzy, które silna rodzina szybko zagospodarowuje budując głównie plastry trutowe. Po zaczerwieniu i zasklepieniu, czerw ten jest usuwany z ula wraz z warrozą znajdującą się pod zasklepem. Wycięcie 2-3 krotne ramki pułapki w każdym ulu skutecznie ogranicza rozwój wiosennych pokoleń warrozy i pozwala dotrwać rodzinie do jesieni, kiedy to pasożyta zwalczamy preparatami chemicznymi. Według różnych praktyk ramka pracy powinna być utylizowana dopiero taka, w której doszło do kilkukrotnego wygryzienia. W nowej ramce pracy Varroa destructor nie chętnie się zagnieżdża.
źródła:
- http://wzp-krakow.pl/poradnik/id/100.html
- Wolfgang Ritter, Zdrowie pszczół, zapobieganie chorobom, ich rozpoznawanie i leczenie. Warszawa 2016
Inne choroby pszczół:
- Grzybica wapienna,
- Barciak,
- Zgnilec europejski,
- Nosemoza
- Zgnilec amerykański,
- Chroniczny paraliż pszczół,
- Czerniawka spadziowa.
