Typy (rodzaje) uli
Pszczelarze w swoich pasiekach gospodarują na różnych typach uli, ze względu na wielkość ramki możemy podzielić je na:
- ul Wielkopolski – wielkość ramki 360×260 mm
- ul Dadanta – ramka gniazdowa 435×300 mm
- ul Warszawski poszerzony – ramka 300×435
- ul Warszawski zwykły – ramka 240×445 mm
- ul Langstrotha – ramka 448×232 mm
- ul Ostrowskiej – ramka 360×230 mm
- ul Dadanta zmodyfikowany (wielokorpusowy) – ramka 435×230 mm
- ul Apipol – ramka 435×115 mm.
Typy uli ze względu na budowę:
leżaki – pojemność rozbudowuje się poprzez powiększenie poziome ula: mogą być na ramce wielkopolskiej, warszawskiej i warszawskiej poszerzonej
stojaki – część magazynową zwiększamy poprzez rozbudowę pionową ula (wielkopolskie, ostrowskiej, langstroth)
kombinowane – poszerza się je w poziomie i w pionie (przeważnie półnadstawka ).
Typy uli ze względu na materiał, z którego są wykonane:
- ule drewniane
- ule styropianowe
- ule poliuretanowe
- ule słomiane
- barć (ul wydrążony w kłodzie, pnia drzewa)
Jednym z najpopularniejszych typów uli są ule korpusowe, które mają charakterystyczną budowę i szereg zalet. Każdy z nich ma jednak swój typ, który należy dopasować do wielkości pasieki i kierunku jej rozwoju. Jaki ul korpusowy będzie najlepszy do pasieki towarowej, a jaki lepiej sprawdzi się w pasiece amatorskiej? Poznajcie ich podstawowe różnice oraz przypomnijcie sobie wiedzę na temat budowy ula, którą powinien posiąść każdy aspirujący bartnik.
Prawidłowo funkcjonująca pasieka musi być wyposażona w wiele specjalistycznych sprzętów oraz pomieszczeń, które zapewnią jej efektywne prowadzenie. Podstawą są ule, które muszą gwarantować pszczołom odpowiednie warunki bytowe, chroniąc je przed negatywnymi czynnikami zewnętrznymi i stwarzając najbardziej korzystny mikroklimat. Ich pojemność powinna być dostosowana do potrzeb rodziny pszczelej, umożliwiając jej rozwój i gromadzenie zapasów miodu.
Wśród uli wyróżnia się trzy główne typy:
- ule leżaki,
- ule kombinowane,
- ule korpusowe (inaczej ule wielokorpusowe).
Ule leżaki są proste w obsłudze, gdyż umożliwiają dostęp do każdej ramki oraz wiele przestrzeni manipulacyjnej. Ule kombinowane powstały po to, by oddzielić nad gniazdem czysty miód. Ule korpusowe spotkamy w każdej pasiece, która ma zadatki do prowadzenia towarowej gospodarki, licząc nawet do kilku tysięcy pni. Wśród nich wyróżniamy wiele rodzajów takich jak wielkopolski czy dadant, o których powiemy już za moment.
Budowa ula – elementy główne
- DENNICA
- KORPUS gniazdowy,
- MIODNIA
- POWAŁKA
- DASZEK
Budowa ula – elementy ruchome:
- ramki,
- nadstawki,
- kraty odgrodowe,
- zatwory i maty,
- poduszki ocieplające,
- podkarmiaczki,
- wkładki,
- mostki wylotowe,
- powałki,
- inne elementy w zależności od typu ula i jego produkcji.
źródło:
- www.lyson.com.pl
- www.pszczoly.info