Pyłek pszczeli jest niskokaloryczny, ale bogaty w białka, aminokwasy, witaminy, minerały i kwasy tłuszczowe. Przypisuje mu się działanie przeciwwirusowe, antybakteryjne i obniżające poziom cholesterolu. Co oczywiste, właściwości konkretnej partii pierzgi zależą od rodzaju roślin, jakie zapylały pszczoły, które go zbierały. Kochający produkty pszczele dodają go do muesli, twarożku czy miodu.
Pyłek kwiatowy czyli odnóża pyłkowe
Na pyłek kwiatowy składają się męskie komórki rozrodcze roślin nasiennych, tworzące się w pylnikach kwiatowych. Jako pokarm pszczół jest on głównym źródłem białka niezbędnym dla larw i młodych robotnic. Oprócz białek pyłek zawiera również tłuszcze, węglowodany, składniki mineralne i witaminy. Większą wartość pokarmową ma pyłek roślin owadopylnych niż wiatropylnych, poza tym zbieraczkom łatwiej jest formować z niego odnóża. Dla przykładu:
Pyłkiem przyroda szafuje bardzo hojnie; np. na 1 kwiatostan leszczyny przypada 4 000 000 ziaren pyłku, brzozy – 6 000 000, a kukurydzy – 50 000 000; jeden kwiat jabłoni daje 100 000 ziaren pyłku.[1]
1.M. WOJTACKI. Produkty pszczele i przetwory miodowe, cud IV, Warszawa 1982
Poławiacz pyłku, to skrzynka z płytką umożliwiającą strącanie grudek pyłkowych (ODNÓŻY), przynoszących przez pszczoły do ula, w specjalne szufladki
Pyłek Kwiatowy